Patmos’un Değirmenleri

Khora’nın yeldeğirmenleri

Patmos Kutsal Manastırı’nın batısında inşa edilmiş, denize manzaralı tepeciğin en yüksek noktasında olan Khora’nın üç yeldeğirmeni, Mili komşu semtine adını verdi ve 2010’daki restorasyonundan sonra Europa Nostra tarafından ödüllendirilken adanın başka bir süsü oluşturmaktadır..

Yeldeğirmenler (ikisi 1588’de tarihlendirilmektedir, üçüncü ise 1863’te inşa edildi) 1950 sonunda, bütün Avrupa’da olduğu gibi sanayi değirmenciliğin geleneksel üretimin yerini aldığı zaman yararsιzlığa düştü ve değirmenler viraneye çevirdi.

Denizden görülen harabeye çevirilmiş kapaklar, Patmos’a seven İsvirçeli yelkenci ve bankacı Charles Pictet’i duygunladırdı. Kendi girişimi ve finansmanıyla ve Stavros Niarhos Kurumu tarafından katkılarla, restorasyonları yabancı ülkede yaşayan Yunan mimar Dafni Becket’e devretildi ve farklı ufaklardan gelen ama geleneğe aynı sevgi ve saygı duyan insanların işbirliğiyle halledildi: Yerli gemi marangozundan sekizinci nesli olan Fransız değirmenciye, yelkenlere uzman İsvirçeliden Yunan ve Fransız mühendislere kadar. Herkesin amacı sadece geleneksel malzemelerle yapıtların restorasyonu değil, dinamik ve canlı vücutlar haline getirilmesiydi.

Bugün ilk değirmen un değirmeni olarak işlemektedir. Amacı sadece ziyaretçilere un üretimi geleneksel teknolojisi görüntüsünü sunmak değil, uncu ve fırıncı mesleklerinin canlanması ve farklı ürünlerin üretimidır. İkinci yeldeğirmeninin işlevi su üretimidir.

Khora’nın değirmenleri en önemli görülecek yeridir, fakat ilk olarak canlı bir eseridir, geçmişi, simdiliği ve geleceği bağlayan bir köprüdür.